- pozbawić się
- сов.лиши́ть себя́
pozbawić się się życia — лиши́ть себя́ жи́зни
pozbawić się się przyjemności — лиши́ть себя́ удово́льствия
Syn:odebrać sobie
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pozbawić się
Смотреть что такое "pozbawić się" в других словарях:
pozbawiać się – pozbawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać czegoś samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozbawiać się przyjemności, rozrywki. Pozbawić się środków do życia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez … Słownik języka polskiego
wyzbyć się — dk, wyzbyć sięzbędę się, wyzbyć sięzbędziesz się, wyzbyć sięzbędą się, wyzbyć sięzbądź się, wyzbyć sięzbył się wyzbywać się ndk I, wyzbyć sięam się, wyzbyć sięasz się, wyzbyć sięają się, wyzbyć sięaj się, wyzbyć sięał się «pozbawić się, pozbyć… … Słownik języka polskiego
wymordować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwykle o wielu osobach: mordując się nawzajem, pozbawić się życia; pozabijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie gangów wymordowali się w walce o wpływy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbroić — dk VIa, rozbroićbroję, rozbroićbroisz, rozbroićbrój, rozbroićbroił, rozbroićbrojony rozbrajać ndk I, rozbroićam, rozbroićasz, rozbroićają, rozbroićaj, rozbroićał, rozbroićany 1. «pozbawić uzbrojenia, odebrać broń, uczynić bezbronnym;… … Słownik języka polskiego
oddać ostatnią koszulę — {{/stl 13}}{{stl 7}} zupełnie pozbawić się majątku wspierając, obdarowując kogoś; oddać; podarować wszystko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjaciołom oddałby ostatnią koszulę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
rozładować — dk IV, rozładowaćduję, rozładowaćdujesz, rozładowaćduj, rozładowaćował, rozładowaćowany rozładowywać ndk VIIIa, rozładowaćowuję, rozładowaćowujesz, rozładowaćowuj, rozładowaćywał, rozładowaćywany 1. «pozbawić coś ładunku, opróżnić coś z ładunku;… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
usunąć — dk Vb, usunąćnę, usunąćniesz, usuń, usunąćnął, usunąćnęła, usunąćnęli, usunąćnięty usuwać ndk I, usunąćam, usunąćasz, usunąćają, usunąćaj, usunąćał, usunąćany 1. «zabrać coś skąd, aby nie zawadzało, aby zrobić miejsce; uprzątnąć, odsunąć,… … Słownik języka polskiego
